خدا شناسی در قرآن کریم – شماره هشت
در این پست با عنوان خدا شناسی در قرآن کریم – شماره هشت در خدمت شما خواهیم بود.
خدا شناسی در قرآن کریم – شماره هشت
سلام علیکم
بسم الله الرحمان الرحیم
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ
ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ، [ ﺑﮕﻮ : ] ﻳﻘﻴﻨﺎ ﻣﻦ ﻧﺰﺩﻳﻜﻢ ، ﺩﻋﺎﻯ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ؛ ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻋﻮﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻧﺪ ، ﺗﺎ [ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ] ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ [ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﺮﺳﻨﺪ ] .(۱۸۶)/ بقره،ص۲۸
صدق الله العلی العظیم
★ چند نکته :
۱ درس خدا شناسی ، علاوه بر تلاش جستجوگرانه و پژوهش و تفکر در آفرینش،استادان پاک سیرتی چون پیامبر اکرم صل الله علیه و آله را نیز لازم دارد تا از او در باره خدا و خداشناسی حقیقی سئوال کرد.
پس وجود استادان برجسته ای همچون امامان معصوم علیهم السلام و عالمان پاک دینی ضرورت دائم خدا شناسی است تا از آنان نیز سئوال شود( واذا سئلک عبادی…وهنگامی که بندگانم از تو در باره ی من می پرسند…)
۲- فانی قریب …پس من همینجا هستم…
اگر آن شناخت حقیقی که با مطالعه و پژوهش در آفرینش و درس استادان پاک سیرت محقق میشود: اتفاق بیافتد ، انسان خود را در محضر و آغوش خدا خواهد دید.آنقدر نزدیک که ( ..اقرب الیه من حبل الورید.. ۱۶/ ق) از رگ گردن نزدیکتر می باشد.
۳- وقتی چنین معرفت و شناختی حاصل شد که « مالک همه هستی و مال و جان ما خداست،خدایی که از جان و رگ گردن به ما نزدیک تر است و هیچ کس جز او در وجود مؤثر نیست» .
آن وقت است که همیشه و در هنگامه نیاز فقط او را خواهیم خواند واز او طلب خواهیم کرد.
* حدیث قدسی :
«... و هیچ مخلوقی به من تمسک نمی جوید مگر این که آسمان ها و زمین را ضامن رزقش کنم .واگر مرا بخواند اجابت می کنم…»( المیزان،ج ۲ ، ص ۳۱ و ۳۶ – به نقل از قرآن حکیم ،ص ۲۸)
۴- واین همه منوط به شناخت حقیقی خدا،پذیرش فرمانش( از صفر تا صد عرصه های زندگی فردی و اجتماعی) است.که رشد و رسیدن به مقصد عالی حیات را عملی خواهد کرد.
* نتیجه گیری :
اگر شناخت درستی از خدا پیدا کرده و حقیقتا به ذات پاکش مراجعه و فرمانهایش را پذیرفته و عملی کنیم دنیا و آخرتی پر برکت خواهیم داشت( به آیه ۹۶/ اعراف مراجعه نمایید).
والسلام
( مبین)
صبح جمعه ۹۵/۱۱/۲۹
